Impotencja psychogenna, czyli kiedy głowa „nie pozwala”

Zaburzenia erekcji, do niedawna nazywane impotencją, dotykają co najmniej 152 miliony mężczyzn na całym świecie, a w Polsce co najmniej 3 miliony mężczyzn. Niezależnie od przyczyny zaburzeń, impotencja psychogenna współistnieje w mniejszym lub większym stopniu i pogłębia organiczne zaburzenia erekcji[1][2]. Jak leczyć impotencję psychogenną?

• Metody leczenia impotencji
• Jak leczyć impotencję psychogenną?
• 1. Psychoterapia zaburzeń seksualnych
• 2. Terapia poznawczo-behawioralna
• 3. Leczenie farmakologiczne

Impotencja to niemożność uzyskania i utrzymania wzwodu prącia, który pozwalałby na odbycie satysfakcjonującego dla obu stron stosunku seksualnego. Impotencja psychogenna to zaburzenia wzwodu prącia wywołane czynnikami związanymi psychiką. Chory cierpi na lęki, fobie lub ma zaburzone prawidłowe relacje partnerskie.

Dodatkowymi elementami pogłębiającymi impotencję psychogenną są:

• brak poczucia własnej wartości,
• rutyna i znudzenie wieloletnim związkiem,
• długotrwały stres, np. związany z pracą, chorobą partnera lub innych bliskich,
• porażki życiowe,
• spadająca atrakcyjność partnerki, np. w związku ze starzeniem się[2][3].

Zwykle nie da się wyodrębnić jednej i głównej przyczyny impotencji, bo problemy ze wzwodem są wypadkową współistnienia wielu chorób i stanów: wieku, cukrzycy, miażdżycy z chorobą wieńcową, nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu, niewydolności nerek[3].

Warto też dodać, że współcześnie zmienia się terminologia związana z problemami ze wzwodem. “Zaburzenia wzwodu prącia” lub “zaburzenia erekcji” w publikacjach naukowych stopniowo wypierają “impotencję”, bo słowo to nabrało przez lata pejoratywnego wydźwięku[3].

Metody leczenia impotencji

Współcześnie leczenie impotencji zostało podzielone na trzy grupy – w zależności od pochodzenia problemu i stopnia nasilenia objawów:

• terapia pierwszego rzutu – psychoterapia seksuologiczna, stosowanie leków doustnych oraz urządzeń próżniowych,
• terapia drugiego rzutu – iniekcje do ciał jamistych lub podawaniu preparatów docewkowych,
• terapia trzeciego rzutu – wszczepianie implantów do ciał jamistych.

Jak leczyć impotencję psychogenną?

1. Psychoterapia zaburzeń seksualnych

Niezależnie, czy chory cierpi na impotencję psychogenną, czy jakiś inny rodzaj zaburzeń seksualnych, psychoterapia seksuologiczna odgrywa kluczową rolę w leczeniu. Psychoterapia jest szczególnie istotna w leczeniu przy nieodwracalnych zaburzeń seksualnych (np. związanych z fizycznymi uszkodzeniami członka), ale stosuje się ją też przy leczeniu impotencji psychogennej, jako uzupełnienie leczenia farmakologicznego[1].

2. Terapia poznawczo-behawioralna

Emocje, zachowania i zaburzenia funkcjonowania organów u człowieka są spowodowane tym, w jaki sposób osoba myśli i postrzega siebie, innych ludzi i otoczenie. Terapia poznawczo-behawioralnej ma za zadanie zmienić dysfunkcjonalny (nieadaptacyjny) sposób myślenia pacjenta, co w konsekwencji ma przyczynić się do poprawy jego samopoczucia i zmiany w zachowaniu. Kolejnym etapem będzie pozbycie się impotencji[2].

3. Leczenie farmakologiczne

W leczeniu farmakologicznym impotencji stosuje się: leki hormonalne (androgeny); leki naczyniowo czynne (podawane we wstrzyknięciach do ciał jamistych prącia lub docewkowo), leki doustne (sildenafil).

Najpowszechniejszym sposobem farmakologicznego leczenia impotencji jest podawanie pacjentowi inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (inhibitory PDE 5), czyli sildenafilu. Sildenafil jest najbardziej obiecującym lekiem do leczenia impotencji – stosowany w dawce 100 mg wykazuje skuteczność u ok. 80% badanych.

Jeśli pojawiają się jakieś działania uboczne, to są to zwykle objawy natury ogólnej i nie mają istotnego znaczenia klinicznego, np. bóle głowy, nudności, wymioty, wrażenie pełnego nosa lub gorąca w okolicy twarzowej oraz zaburzenia widzenia.

Lek przyjmuje się na ok. 40-60 minut przed planowanym stosunkiem, a jego działanie utrzymuje się przez kilka godzin. Nie należy go stosować częściej niż raz dziennie. Aby sildenafilu działał skutecznie potrzebne jest naturalne podniecenie płciowe[3].