Jak rozwiązać problemy z erekcją po 50. i 60. roku życia?

Zarówno postęp medycyny, jak i poprawiające się warunki życia powodują, że jego średnia długość się zwiększa. W związku z tym zwiększa się też liczba mężczyzn po 60. roku życia zgłaszających problemy z erekcją. Samo starzenie się jest zjawiskiem indywidualnym i zależnym od wielu czynników, związanych nie tylko z fizjologią, ale także psychicznym nastawieniem do postępujących zmian. Niestety, pacjenci borykający się z problemami z erekcją często ukrywają swój problem, kierując się strachem, uprzedzeniami czy poczuciem niepełnej wartości, co znacząco wydłuża proces diagnozy i wdrożenie leczenia.

W artykule znajdziesz informacje na temat:

• Problemów z erekcją a proces starzenia się
• Diagnostyka zaburzeń wzwodu
• Metody leczenia zaburzeń erekcji w wieku dojrzałym

Problemów z erekcją a proces starzenia się

Erekcja to złożone zjawisko, które obejmuje skoordynowane współdziałanie między układem nerwowym, tkankowym i naczyniowym. Zaburzenia wzwodu definiuje się jako stałą niezdolność do osiągnięcia oraz/lub utrzymania erekcji w stopniu, który pozwala na odbycie satysfakcjonującego stosunku płciowego.

Problemy ze wzwodem mogą nie tylko wpływać na zdrowie fizyczne i psychospołeczne, ale także znacząco obniżać jakość życia zarówno osób, które bezpośrednio zmagają się z tymi problemami, jak i ich partnerów seksualnych.

Wraz z wiekiem następuje upośledzenie funkcji wielu układów hormonalnych. Obniża się stężenie niektórych hormonów, ograniczeniu ulega także ich biologiczna aktywność. Zauważalny jest między innymi spadek stężenia testosteronu, co przekłada się na gorszą jakość życia i powoduje, że problemy z erekcją po pięćdziesiątce stają się coraz bardziej powszechne.

Do objawów zbyt niskiego stężenia testosteronu zaliczamy:

• utratę pożądania seksualnego,
• obniżoną aktywność seksualną oraz jakość i częstość erekcji,
• pogorszenie samopoczucia, zmęczenie, pogorszenie nastroju,
• zmniejszenie masy mięśniowej,
• przyrost tkanki tłuszczowej,
• zaburzenia snu,
• zwiększenie potliwości, suchość skóry,
• zmniejszenie gęstości kości.

Niedobór testosteronu sprzyja również rozwojowi insulinooporności oraz zespołu metabolicznego, a te dwa zaburzenia są z kolei znaczącymi czynnikami ryzyka wystąpienia problemów z erekcją. Oprócz tego możemy mówić o mechanizmach naczyniowych zaburzeń wzwodu. Powodują one upośledzenie napełniania oraz zatrzymywania krwi w ciałach jamistych. Występujące u mężczyzny nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca, a także otyłość, dyslipidemia, zespół metaboliczny, brak ćwiczeń fizycznych i palenie tytoniu są dodatkowymi czynnikami, które mogą mieć negatywny wpływ na erekcję po 60. roku życia, a często nawet już wcześniej.

Diagnostyka zaburzeń wzwodu

Pierwszym krokiem do poznania źródła problemu jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu. Jednym z kwestionariuszy, który mogą wykorzystać do tego lekarze, jest uproszczony Międzynarodowy Wskaźnik Funkcji Erekcyjnej – IIEF-5. Analizie podlega także występowanie czynników ryzyka, tj. obecność chorób naczyniowych, cukrzycy, nadużywanie alkoholu czy palenie tytoniu.

Istotne jest również to, jaki stosunek do procesu starzenia się ma pacjent. Problemy z erekcją po 50. roku życia mogą się zdarzać, co wynika z wkraczania w okres andropauzy. Mężczyźni, którzy akceptują zachodzące zmiany i odnoszą się do nich pozytywnie, dłużej zachowują funkcje seksualne.

W przypadku mężczyzn zgłaszających problemy ze wzwodem bez względu na wiek należy wykluczyć zaburzenia psychogenne. Lekarz może zapytać o relacje w związku, schorzenia i problemy partnerki, które pacjent może mylnie przypisywać sobie.

Metody leczenia zaburzeń erekcji w wieku dojrzałym

W pierwszym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w czasie wywiadu, zaleca się zmianę stylu życia. Obejmuje ona nie tylko zaprzestanie palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu, zwiększenie aktywności fizycznej, ale także regularne badania lekarskie, które umożliwią kontrolę chorób towarzyszących (np. cukrzycy, nadciśnienia tętniczego). U osób z nadwagą lub otyłością na funkcje erekcyjne pozytywnie wpływa także zmniejszenie masy ciała. Często jednak sama modyfikacja stylu życia to za mało.

Tabletki na erekcję są dla pacjentów jedną z najwygodniejszych metod leczenia zaburzeń wzwodu, ze względu na relatywnie wysoką skuteczność przy jednoczesnej tolerancji takiej terapii. Zaleca się, by przed zastosowaniem leków na erekcję skonsultować się z lekarzem. Niemniej niektóre leki na zaburzenia wzwodu, które zawierają syldenafil jako substancję czynną, można aktualnie kupić w aptece bez recepty (na przykład Maxon Forte).

Syldenafil został wprowadzony na rynek 23 lata temu, początkowo tylko jako lek na receptę. Aktualnie dawki 25 mg i 50 mg są już dostępne bez recepty. Dawka początkowa powinna być skonsultowana z lekarzem przed włączeniem leczenia, a następnie dostosowana do reakcji pacjenta i tolerancji leczenia. Przed zastosowaniem leku (szczególnie gdy wcześniej nie było takiej konsultacji) należy wypełnić ankietę – narzędzie diagnostyczne – oraz przeczytać ulotkę – informacje dla pacjenta, które są dołączone do opakowania. Działanie syldenafilu zaczyna się 30-60 minut po jego podaniu. Posiłek zjedzony tuż przed zastosowaniem leku wydłuża czas jego wchłaniania. Dlatego dla osiągnięcia szybszego efektu lepiej jest unikać spożywania pokarmu przed przyjęciem leku.

Starzenie się jest procesem nieuchronnym, ale to, jak dbamy o siebie, ma wpływ na jego tempo. Erekcja w wieku 60 lat jest możliwa do osiągnięcia i wciąż może być zadowalająca. Jeśli tylko zauważymy niepokojące zmiany w funkcjonowaniu organizmu, warto zasięgnąć porady lekarskiej.