Psychika a zaburzenia erekcji

Zaburzenia wzwodu to problem, z którym boryka się wielu mężczyzn w różnym wieku. Brak erekcji u mężczyzny lub jej krótkotrwałe występowanie, niepozwalające na odbycie stosunku, może mieć wielowymiarowe konsekwencje, wynikające z bezpośredniej przyczyny zaburzeń erekcji, jak i zupełnie z nią niezwiązane. Zaburzenia erekcji to problem złożony, który może być wynikiem działania różnych czynników, w tym czynników psychogennych.

• Czym są zaburzenia erekcji i jakie są ich przyczyny?
• Zaburzenia erekcji - przyczyny psychogenne
• Jak leczyć zaburzenia erekcji o podłożu psychogennym?

Czym są zaburzenia erekcji i jakie są ich przyczyny?

Pojęciem zaburzeń erekcji określa się zarówno całkowity brak wzwodu (pomimo odpowiedniej stymulacji), jak i niemożność utrzymania erekcji przez czas wystarczający do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Zaburzeniom towarzyszy silny dyskomfort psychiczny mężczyzny, wpływający na pogorszenie jego samopoczucia oraz relacji z partnerką.

Problemy z erekcją mogą pojawiać się w różnym wieku. Wbrew pozorom nie dotyczą tylko dojrzałych, starszych mężczyzn, ale również osób młodych, uczących się dopiero swojej seksualności. Zaburzenia erekcji w młodym wieku zazwyczaj są wynikiem działania czynników psychogennych lub mają charakter wrodzony.

Zróżnicowany może być także zasięg zaburzeń oraz czas ich występowania. Ze względu na te kryteria możemy podzielić je na zaburzenia wrodzone lub nabyte o słabym, umiarkowanym lub głębokim stopniu nasilenia.

Zaburzenia erekcji mogą też mieć charakter stały lub występować w zależności od kontekstu sytuacyjnego, na przykład pojawiać się w określonym miejscu i towarzyszyć określonym okolicznościom[1].

Poza dysfunkcjami związanymi z funkcjonowaniem układu płciowego (przebyte choroby i urazy, konsekwencje przyjmowania leków oraz używek), jedną z najczęściej występujących przyczyn zaburzeń erekcji są czynniki psychogenne. Zdarza się też, że obydwie grupy przyczyn – psychiczne i fizyczne – mogą się wzajemnie uzupełniać. Wówczas mówi się mieszanych zaburzeniach erekcji.

Zaburzenia erekcji – przyczyny psychogenne

Psychogenne zaburzenia erekcji dotyczą zarówno sfery psychicznej, jak i emocjonalnej. Spowodowane są one działaniem takich czynników jak: nadmierny stres, silny niepokój, depresja, lęki wynikające z obawy przed podjęciem kontaktów seksualnych, konflikty i problemy w relacji z partnerem (na różnym podłożu, nie tylko seksualnym), nieumiejętność rozładowania napięcia emocjonalnego, nagromadzone frustracje, kompleksy dotyczące wyglądu i posiadanych umiejętności (traktowanie kontaktów seksualnych zadaniowo).

Ponadto przyczyną mogą być traumatyczne przeżycia o charakterze seksualnym, w tym niepowodzenia podczas pierwszych kontaktów seksualnych, uzależnienie od substancji psychoaktywnych, nadmierna, wręcz fanatyczna religijność i wynikające z niej postrzeganie seksu jako grzechu.

Wystąpienie któregokolwiek z wymienionych czynników może skutkować pojawieniem się lub nasileniem zaburzenia wzwodu u mężczyzn. Ustalenie przyczyny braku erekcji warunkuje skuteczność leczenia i w całym jego procesie odgrywa bardzo istotną rolę.

Jak leczyć zaburzenia erekcji o podłożu psychogennym?

Podstawą powinno być ustalenie przyczyny zaburzeń erekcji. Istnieje szereg symptomów, które wskazują na to, że zaburzenia wzwodu są wynikiem działania czynników psychogennych. Należą do nich: prawidłowo przebiegające erekcje nocne i poranne, problemy ze wzwodem, które pojawiają się wyłącznie w określonych sytuacjach (na przykład podczas stosunku z nową partnerką), zdolność do osiągnięcia wzwodu wyłącznie podczas masturbacji lub po zażyciu substancji psychoaktywnych.

Właściwa diagnoza powinna składać się z dwóch etapów. Pierwszy z nich dotyczy rozpoznania problemu, drugi natomiast podjęcia próby zrozumienia indywidualnego problemu pacjenta i wdrożenia odpowiedniej terapii, skupionej na wyeliminowaniu przyczyny występowania zaburzenia[2].