Terapia dla par z problemami seksualnymi w związku

Terapia dla par z problemami seksualnymi w związku

Przyczyn pojawienia się w związku problemów seksualnych może być wiele. Wśród nich znajdują się te, które mają swoje fizjologiczne oraz psychologiczne podstawy. Udane życie seksualne jest jednym z ważnych elementów relacji, budowania i podtrzymywania więzi między partnerami. Z tego powodu nie warto zwlekać z szukaniem pomocy u lekarzy lub psychologów i psychoterapeutów, tylko skorzystać z ich usług, rozpoczynając możliwie jak najszybciej terapię dla par.

W artykule znajdziesz następujące informacje:

Niepłodność jako przyczyna problemów seksualnych

Jednym z powodów pogorszenia życia seksualnego par są trudności z zajściem w ciążę. W tym przypadku pojawia się wręcz mechanizm zamkniętego koła. Nadwrażliwość emocjonalna czy zaburzenia rozwoju psychoseksualnego mogą rzutować na życie seksualne, a jednocześnie powodować przewlekłe napięcie. Wpływa ono negatywnie na funkcjonowanie organizmu, co nie ułatwia zajścia w ciążę. Zwłaszcza u kobiet nieudane próby mogą po pewnym czasie skutkować zauważalnym brakiem zainteresowania codziennymi zajęciami, depresją czy napiętymi kontaktami z rodziną i partnerem. Do tego pojawiają się problemy z koncentracją, zaburzenia snu, zmiany apetytu, a także spadek libido. Skupienie się zaś wyłącznie na prokreacyjnym aspekcie współżycia sprawia, że para nadaje mu mechaniczny charakter, podejmując zbliżenia w pozycjach i czasie, które najbardziej sprzyjają poczęciu dziecka, i „gubiąc” przy tym intymny i emocjonalny charakter seksu.

W takim przypadku terapia dla par i możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej są bardzo ważne. Najczęściej proponowane są na dalszych etapach leczenia niepłodności. Tymczasem emocjonalne następstwa braku możliwości zajścia w ciążę pojawiają się wcześniej. Emocje znacząco wpływają na funkcjonowanie organizmu, dlatego terapię dla par mających problem z poczęciem dziecka warto wdrożyć już na wczesnych etapach leczenia niepłodności.

Problemy związane z awersją seksualną

Zdarza się, że problemy seksualne są konsekwencją pojawiającej się awersji. To dysfunkcja, która nie jest spowodowana chorobą czy zaburzeniem organicznym. Powoduje jednak, że dotknięta nią osoba nie jest zdolna do realizacji swoich pragnień i potrzeb seksualnych. Perspektywa kontaktu z partnerem wywołuje niechęć, obawę lub lęk. Te uczucia są na tyle silne, że prowadzą do unikania zbliżeń. Natomiast w momencie podejmowania ich prób osoby z awersją odczuwają negatywne emocje i są niezdolne do przeżywania przyjemności.

W takim przypadku terapia dla par umożliwia odnalezienie przyczyny problemu, a także pracę nad jego wyeliminowaniem. Plan terapii opracowuje specjalista na podstawie dokładnie zebranego wywiadu. W pracy z takimi pacjentami bywa wykorzystywany trening psychoseksualny z elementami choreoterapii, terapia indywidualna każdego z partnerów, terapia wspólna, a także stosowanie technik relaksacyjnych i wyobrażeniowych.

Terapia zaburzeń erekcji

W przypadku problemów z osiągnięciem pełnego wzwodu niezbędne jest przyjrzenie się temu problemowi z dwóch perspektyw. Jedną jest ta fizjologiczna, w której zaburzenia erekcji są konsekwencją przebiegu niektórych chorób lub postępującego procesu starzenia. Jednak problemy z erekcją mogą mieć także podłoże psychologiczne. Niskie poczucie własnej wartości, nieatrakcyjności czy wcześniejsze problemy z osiągnięciem wzwodu będą rzutować na jakość życia seksualnego.

Jedną z metod postępowania w przypadku takich problemów jest doustne przyjmowanie syldenafilu. Leczenie zaburzeń erekcji powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, który dobierze odpowiednią metodę i wskaże ewentualną potrzebę konsultacji z innym specjalistą. Terapia psychologiczna może pomóc rozwiązać problemy emocjonalne partnera lub partnerów, które rzutują na ich życie seksualne. Niestety, często wielu pacjentom może towarzyszyć poczucie wstydu i dlatego zwlekają z sięgnięciem po pomoc. Nie pomagają również negatywne skojarzenia, wynikające z używania przez lata słowa „impotencja” czy „impotent” w odniesieniu do problemu i osoby doświadczającej takich trudności. Na szczęście obecnie zastąpione zostały już ogólnym terminem „zaburzenia erekcji”.

Tu należy wspomnieć także o zaburzeniu, jakim jest priapizm. Priapizm polega na występowaniu długotrwałego, bolesnego wzwodu członka, który nie jest związany z podnieceniem lub pobudzeniem seksualnym. Może prowadzić do nieodwracalnych zmian w ciałach jamistych prącia, włącznie z całkowitą utratą funkcji.

Najczęstszą przyczyną priapizmu są leki, urazy, choroby układu krwiotwórczego oraz nowotwory. Choć przypadłość ta występuje niezwykle rzadko, to znacząco wpływa na funkcjonowanie seksualne dotkniętej nią mężczyzn. Priapizm niedokrwienny jest wskazaniem do pilnego leczenia urologicznego. Zaniechanie leczenia może prowadzić do utraty zdolności osiągania erekcji.

Rodzaje podejść w poradnictwie i terapii seksuologicznej

Jest wiele sposobów terapii, które stosuje psycholog dla par w przypadku, gdy pacjenci zgłaszają problemy seksualne.

Wśród nich można wymienić podejścia:

  • behawioralne i behawioralno-poznawcze,
  • międzypokoleniowe Bowena i koncepcję „tygla” Schnarcha,
  • terapię skupioną na problemie,
  • terapię skupioną na rozwiązaniach,
  • narracyjne,
  • komunikacyjne,
  • psychodynamiczne.

Przed wybraniem osoby prowadzącej terapię dla par warto zorientować się choć trochę, w jaki sposób pracuje dany specjalista. Kwestią indywidualną jest to, które z tych podejść będzie dobre dla danego pacjenta i pozwoli mu rozwiązać jego problemy seksualne.

Źródła:

  1. Wojciech A. Cieślikowski, Rola sildenafilu w leczeniu zaburzeń wzwodu, „Przegląd Urologiczny” 2013, 5 (81), str. 30-35.
  2. S. Jakima, Wtórna awersja seksualna u jednego z partnerów, „Seksuologia Polska” 2, 2004, nr 2, str. 75-80.
  3. M. Makara-Studzińska, A. Wdowiak, G. Bakalczuk, Sz. Bakalczuk, K. Kryś, Problemy emocjonalne wśród par leczonych z powodu niepłodności, „Seksuologia Polska” 10, 2012, nr 1, str. 28-35.
  4. D.P. Skowroński, K. Waszyńska, Poradnictwo i terapia seksuologiczna. Główne założenia teoretyczne i metody pracy, „Studia Edukacyjne” 2015, nr 36, str. 289-306.
  5. Z. Zdrojewicz, A. Dubiński, K. Dubińska, K. Belowska-Bień, Priapizm – przyczyny, diagnostyka i leczenie, „Advances in Clinical and Experimental Medicine” 2005, 14, 2, s. 375-379.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.