Zaburzenia erekcji na tle psychologicznym

Przyczyn zaburzeń erekcji może być wiele. Schorzenie to może być wywołane zarówno czynnikami
fizycznymi, jak i psychicznymi[1]. Przyjrzyjmy się zatem bliżej, co może wywoływać impotencję
psychiczną i jak ją leczyć.

Zaburzenia erekcji (ang. erectile dysfunction – ED) pojawiają się wówczas, kiedy nie jest możliwe
uzyskanie i utrzymanie pełnego wzwodu, który pozwoliłby na odbycie satysfakcjonującego aktu
seksualnego[3]

Z dostępnych badań i analiz wynika, że do 2025 roku liczba mężczyzn zmagających się z
impotencją wzrośnie do 300 milionów, zaś tylko w samej Europie schorzenie to dotknie blisko 50
milionów panów[2].
Problemy z erekcją mogą być jednym z objawów towarzyszących naturalnym procesom starzenia
się organizmu. W grupie mężczyzn po 60. roku życia na kłopoty ze wzwodem skarży się blisko
połowa. Ryzyko wystąpienia ED rośnie około 10% na 10 lat[1].
Słabą erekcję mogą potęgować:

  • używki (szczególnie alkohol i papierosy),
  • niewłaściwa dieta (bogata w tłuszcze i wysoko przetworzone produkty),
  • niska aktywność fizyczna i siedzący tryb pracy,
  • stres,
  • niektóre leki (szczególnie te na nadciśnienie tętnicze, przeciwdepresyjne, czy hormonalne),
  • wcześniej przebyte operacje[4].

Przyczyny impotencji mogą być dwojakie. Z jednej strony możemy mówić o podłożu fizycznym, z
drugiej zaś o występowaniu zaburzeń erekcji na tle psychicznym.
W medycynie przyjęło się, że do najczęściej występujących przyczyn fizycznych zalicza się[2][4]:

  • wady wrodzone,
  • zaburzenia endokrynologiczne,
  • schorzenia neurologiczne,
  • choroby układu naczyniowego,
  • cukrzycę,
  • choroby serca,
  • choroby nerek,
  • zaburzenia pourazowe i jatrogenne (uraz mózgu i rdzenia, uszkodzenia prącia, uraz cewki i
    jąder, złamania miednicy),
  • choroba Peyroniego.

Badacze duże znaczenie w powstawaniu zaburzeń erekcji przypisują czynnikom psychicznym.
Warto wiedzieć, że na impotencję psychogenną cierpi aż 20% mężczyzn z zaburzeniami erekcji[1].
Impotencja psychogenna swoje źródło czerpie w męskiej psychice. Przyczyny zaburzeń erekcji
mogą mieć charakter przejściowy, jak również wynikać z głębszych zaburzeń.
Do najczęstszych przyczyn impotencji ad personam należą[4]:

  • niska samoocena,
  • sposób wychowania,
  • uwarunkowania religijne,
  • stan psychiczny,
  • warunki, w jakich dochodzi do pobudzenia,
  • stany lękowe,
  • depresja,
  • problemy dotyczące związków z partnerem,
  • kompleksy (szczególnie kompleks małego członka),
  • chroniczny stres i zbyt dużo obowiązków w pracy,
  • brak pewności siebie,
  • błędy w sztuce miłosnej,
  • brak atrakcyjności partnera,
  • nieprawdziwe przekonania dotyczące seksualności mężczyzn,
  • nieuświadomione potrzeby homoseksualne.

Skutecznym sposobem kuracji impotencji psychicznej jest leczenie psychologiczne prowadzone
przez seksuologa lub psychoterapeutę.
Najczęściej stosowanymi formami kuracji są: edukacja seksualna, poradnictwo seksualne,
psychoterapia. Lekarze zajmujący się leczeniem impotencji psychogennej często stosują również
różnego rodzaju treningi mające na celu podniesienie sprawności seksualnej mężczyzn. Mogą mieć
one formę treningów umiejętności seksualnych lub treningów komunikacji.
Dobrym rozwiązaniem problemów zaburzeń erekcji może być psychoterapia małżeńska, której
celem jest wyjaśnienie istoty tej wstydliwej dolegliwości[1][4].

Istnieje szeroki katalog przyczyn zaburzeń erekcji. Należą do nich zarówno choroby (m.in.
cukrzyca, nadciśnienie), jak również urazy psychiczne (np. lęk przed ośmieszeniem, stres, depresja)
[4].
Kluczowe znaczenie w leczeniu impotencji ad personam ma działanie terapeutyczne. W kuracji
stosuje się psychoterapię, poradnictwo seksualne lub treningi komunikacji bądź treningi
umiejętności seksualnych[1][4].
Dobre rezultaty przynosi także terapia małżeńska. Należy mieć świadomość, że problemy z erekcją
można rozwiązać. Należy tylko o nich mówić i zgłosić się do właściwego specjalisty.

  1. Rabijewski M. Zaburzenia erekcji – etiologia i leczenie. Przegląd Urologiczny. 2006;4 (38):46-50
  2. Dadej R. Etiologia i leczenie zaburzeń wzwodu prącia. Geriatria. 2008;2:182-193
  3. Izdebski Z. Objawy i trudności w życiu seksualnym. Rocznik Lubuski cz. 2. 2006;32:95-111
  4. Grabski B, Cichoń W. Zaburzenia erekcji. Dostęp online:
    https://seksuologia.mp.pl/zaburzenia-seksualne/u-mezczyzn/92036,zaburzenia-erekcji Data dostępu: 15.03.2017